Ευτυχία. Κάτι
τόσο απλό, τόσο δύσκολο, και τα 2 μαζί. Δεν είχα σκοπό να γράψω απόψε, είμαι
λίγο πιωμένος, δεν μπορώ καλά καλά να πατήσω το πληκτρολόγιο. Μια έμπνευση της
στιγμής αρκεί, όσο μπορέσω, όσο προλάβω να διατηρήσω τη σκέψη μου, όσο
αντέξω... μόλις γύρισα σπίτι, 4 παρά η ώρα, το μυαλό μου γυρίζει. Είναι ζωντανό
και νεκρό μαζί, είναι ενεργό. Νιώθω πολλά, δε μπορώ να τα πω, απλά τα ένιωσα.
Ήμουν με φίλους, πέρασα όμορφα, γέλασα, μίλησα, είπαμε πολλά και διάφορα,
τσουγκρίσαμε παρέα, ένιωσα το συναίσθημα αυτό που λένε ευτυχία. Όχι δεν είναι
το αλκοόλ, ποτέ δεν το χρειαζόμουν, πάντα ήξερα ότι κρύβεται στα απλά. Αυτό έχω
πρόσφατο τώρα, αυτό είναι που δε θέλω να ξεθυμάνει... η απόλυτη χαρά, η
πληρότητα. Η συντροφιά, η αγάπη, η εμπειρία του να μοιράζεσαι, αυτό μου φέρνει
την ευτυχία, σε όλους νομίζω, αυτό σε κάνει ζωντανό. Καθόμουν και σκεφτόμουν,
τι είναι αυτό που λείπει από τον κάθε άνθρωπο? Εγώ θέλω απλά να βλέπω χαμόγελα,
να είμαι με τους ανθρώπους μου... η ώρα περνάει, νιώθω ότι η σκέψη μου θα
φύγει, η αισιοδοξία μου θα ξεθυμάνει, κάθε μέρα που φεύγει τα συναισθήματα
αλλάζουν... δεν μπορώ να συγκεντρωθώ, τα λόγια μου βγαίνουν ασυναίσθητα, χωρίς
σκέψη, χωρίς περισυλλογή, δεν κοιτάω καν την οθόνη, φοβάμαι ότι θα με
αποσπάσει... μόνο τα γράμματα, αυτό κοιτάω, σκέφτομαι και γράφω, αποτυπώνω όσα
περνάνε μπροστά από τα μάτια μου εδώ, χωρίς όριο, χωρίς δεύτερη σκέψη, θέλω την
αλήθεια, τον αυθορμητισμό. Πόσα θέλουμε να πούμε και δε λέμε, πόσα θέλουμε να
κάνουμε και δειλιάζουμε. Ξέρεις τι σε κάνει ευτυχισμένο?? εγώ ξέρω, τώρα το
ξέρω... αύριο?? κάθε μέρα που περνάει τα αισθήματα σου αλλάζουν, οι σκέψεις, οι
φόβοι, οι στόχοι σου! Τώρα το ξέρω, θέλω χαμόγελα, αγάπη, φίλους, θέλω να
χαίρομαι με κάθε τι, ανόητο ή σημαντικό, να γελάω, να μη με νοιάζει τι θα ζήσω
αύριο, αλλά να ικανοποιούμαι με το σήμερα, θέλω να μην τελειώσει ποτέ αυτή η
στιγμή, η ευτυχία μου να διαρκέσει. Όχι δεν είναι το αλκοόλ, έτσι νομίζω...
θέλω να βλέπω καθαρά, να νιώθω, να αισθάνομαι. Γέλασα τόσο πολύ απόψε, χάρηκα
με την ψυχή μου. Τώρα σκέφτομαι πως όλοι όσοι δεν ήταν μαζί μου απόψε θα ήθελα
να είναι. Να χαρούν μαζί μου τη χαρά μου. Είναι τόσο δύσκολο να είσαι
χαρούμενος?? λίγη καλή παρέα, λίγη διάθεση, λίγη κουβέντα... λίγο απ' όσα
έζησες και όσα επιθυμείς λοιπόν, εμπειρίες και απωθημένα... τόσο απλό. Κοντεύει
4, φοβάμαι ότι θα χάσω την αίσθηση, ότι θα ξυπνήσω και όλα θα είναι διαφορετικά
στο μυαλό μου. Περίεργο, περνάω καλά πάντα και παντού, διασκεδάζω στα
περισσότερα μέρη, αλλά όταν κατακτάς το ανώτατο αγαθό, φοβάσαι... ότι θα το
χάσεις, ότι θα γυρίσεις στη βατή σου πραγματικότητα. Νομίζω όλοι το έχουμε
ζήσει, πράγματα που ευχόμαστε να μην τελείωναν, να είχαν παντοτινή διάρκεια.
Αυτή η γεύση θέλω να με συντροφεύει κάθε βράδυ. Όμορφες στιγμές, ευτυχία, να
χαίρεσαι που γυρίζεις σπίτι, να νιώθεις δίπλα σου αυτόν που πριν λίγο
αποχαιρέτησες, να γελάς στο δρόμο θυμούμενος όσα είπες και άκουσες, όσα έζησες
πριν από λίγο, με τη σκέψη πως αυτός που περπατάει τώρα σε άλλο δρόμο από σένα
γελάει ακόμα όπως και συ, σα να μη χωρίσατε ποτέ... να είσαι τόσο περήφανος που
χάρηκες με τόσο απλά αγαθά απόψε, που δε στάθηκε εμπόδιο στη χαρά σου κανένα
εμπόδιο, τίποτα απ΄ όσα όλοι θεωρούν σημαντικά ενώ δεν είναι. Αχ ξύπνησε η
αδερφή μου, τη χαιρέτησα για λίγο και τα ξέχασα όλα, τι έγραφα τι ήθελα να
πω... έχασα τον ειρμό. Τέλος πάντων νομίζω απλά ήθελα να πω, πως ίσως αυτά στα
οποία δίνουμε σημασία να μην είναι τόσο ικανά να μας φέρουν αποτελέσματα που
θέλουμε, ίσως να έχουμε ανάγκη όσα προσπερνάμε... νιώθω να αλλάζω λεπτό με το
λεπτό, νομίζω πρέπει να σταματήσω. Ήταν μια έκρηξη εξομολόγησης, κάτι που ήθελα
να θυμάμαι. Να ξυπνήσω αύριο και να διαβάσω. Να δω με μια άλλη ματιά αύριο όλα
όσα έζησα εχτές. Πολύ σοφό γενικότερα ίσως, αν κάθε φορά που πετυχαίναμε ένα
στόχο περιγράφαμε τη στιγμή εκείνη, ίσως μας βοηθούσε μελλοντικά αφού τον
χάσαμε να τον ξαναβρούμε. Ίσως... δεν ξέρω, όλα αύριο θα είναι πιο συμβατικά,
πιο νορμάλ. Αλλά ήμουν πολύ χαρούμενος τώρα, μου δώσανε αυτήν την ενέργεια οι
φίλοι μου, και ήθελα να το πω. Θα δείξει, ένα ξέρω, όσο κι αν όλα αλλάζουν
τριγύρω, η ευτυχία είναι απλό πράγμα, το έχουμε ανάγκη, θα προσπαθήσω να το
κατακτώ μέρα με τη μέρα... η εικόνα χαρούμενων προσώπων, να γελάνε γύρω μου και
εγώ μαζί τους για τα πιο απλά, δεν φεύγει απ’ το μυαλό μου. Τι όμορφα, τι
ξέγνοιαστα, τι αληθινά... σα να βρήκες ξαφνικά το σκοπό σου. Δεν είναι δύσκολο
να είσαι ευτυχισμένος, μακάρι όλοι να το νιώθαμε, να το πετυχαίναμε έτσι
εύκολα, κάθε βράδυ πριν κλείσουμε τα μάτια μας, να μας γέμιζε αυτό το
συναίσθημα... Μακάρι! Ποιος ξέρει πόσα λάθη έχω κάνει, συντακτικά, και πόσα
ορθογραφικά. Θα τα διορθώσω αύριο λογικά με καθαρό μυαλό... η σκέψη του τώρα
όμως θα μείνει, πάντα εδώ, να μου θυμίζει όσα δε θα θυμάμαι αύριο. Καληνύχτα.
Γράφει ο
Ντέμης Νικολαϊδης
